A Fraga botouno, como xefe da oposición en Madrid, o seu propio partido. Esgotáranselle todos os recursos: o insulto aos nacionalistas, contar chistes nas Cortes, aceptar entrevistas en programas de humor, renovar por idade o que el chamaba "o governo na sombra". O voto non chegaba. "É o mellor pero non lle votan porque asusta", dicía o seu equipo.
Fraga sabía a verdade: "non me negan o voto a min, néganllo a Franco". Outros candidatos marcaban distancias coa Ditadura mentres el buscaba un "franquismo sociolóxico", algo parecido a un peronismo sen Perón. Adoitaba repetir que acabarían levando a Franco aos altares.
Unha canonización que talvez o alcanzase a el mesmo como ao can de San Roque: fora voluntario na masacre de Vitoria, onde daba ordes á tropa desde o Goberno Civil, mentres mantiña o engano de que se atopaba en Bonn.. [Ler máis]
Fraga sabía a verdade: "non me negan o voto a min, néganllo a Franco". Outros candidatos marcaban distancias coa Ditadura mentres el buscaba un "franquismo sociolóxico", algo parecido a un peronismo sen Perón. Adoitaba repetir que acabarían levando a Franco aos altares.
Unha canonización que talvez o alcanzase a el mesmo como ao can de San Roque: fora voluntario na masacre de Vitoria, onde daba ordes á tropa desde o Goberno Civil, mentres mantiña o engano de que se atopaba en Bonn.. [Ler máis]
![BOLETÍN PCPG [25-07-2009]](http://3.bp.blogspot.com/_5rDs-v5mfqA/Sndkgdpsw-I/AAAAAAAAEGw/7zMhpODfAP8/S1600-R/portadaPCPG240.png)
