Mais que nunca en decenios asistimos ao agravamento e precarización nas condicions de vida da clase obreira e moi particularmente da muller traballadora, relegada a tarefas pouco cualificadas, humillada e agredida por un trato remunerativo desigual, pola precariedade e a inestabilidade ou sometida, de non ter traballo, en moitos casos á absoluta dependencia económica e a un xénero de escravitude que non poucas veces desemboca en violencia e maltrato físico e psíquico.
Na súa crise terminal, un capitalismo desaforado coa súa ofensiva reaccionaria en curso impón por toda parte códigos que só conducen á perda dos dereitos acadados no pasado coa sangue de mulleres e homes, mediante durísimas e prolongadas loitas.
É o imperio do abaratamento de custes e do medre do beneficio, do crecemento desmedido da taxa de lucro e da disminucion implacabel dos investimentos estatais e do déficit público..[Ler todo]