Fidel Castro Ruz [Febreiro 2 de 2008]
Fai uns días mencionei o seu nome como exemplo de militante comunista, cuxa loita deu sentido á súa vida. Chegou a ocupar as máis altas responsabilidades do Partido durante 8 anos. Compartiu con Allende a súa fe en Chile e a fermosa visión de que, máis cedo que tarde, de novo abriríanse as grandes alamedas “por onde pase o home libre para construír unha sociedade mellor”.
A biografía de Neruda e outros numerosos, interesantes e valentes libros, foron a súa achega intelectual e política ás novas xeracións.
Conversei con el longo tempo a última vez que nos vimos a comezos do 2005. Veu como convidado de honor do Premio Casa das Américas e a presentar na Feira Internacional un novo libro.
Fai dous días, o xoves pola noite, chegaron noticias ás 7 e 30 p.m. do seu falecemento. Esa mesma noite e case á mesma hora se deron a coñecer os gañadores do Premio. Volodia era tan modesto e tan decente, que parecía esperar esa noticia antes de partir.
Non direi que morreu. Pasou a vivir nas ideas. Nutriu as filas dos que loitan e seguirán loitando por aqueles soños.